تغذیه جوجه شترمرغ ها مسئله ای بسیار مهم جهت آغاز و تداوم رشدی خوب و موثر است که در دراز مدت می تواند بر روی آینده تولیدی پرندگان نیز بسیار موثر باشد.

در طی سه ماه اول، پرورش، جوجهها بسیار حساس بوده و درصد تلفات آنان بیشتر از سنین دیگر میباشند. برای به حداقل رساندن تلفات رعایت کامل بهداشت و تغذیه مناسب و دقیق امری ضروری است.

برای دستیابی به بازده بیشینه در امر خوراک دهی پرندگان می توان از راه کارهائی ساده استفاده نمود که در ادامه مقاله به برخی از آنها اشاره می گردد:

استفاده از سنگریزه در خوراک
بهمنظور خرد شدن غذا در سنگدان، شترمرغ نیاز به تکههای کوچک سنگریزه دارد. تا زمانیکه جوجهها از طریق گردش و چرا به چنین منابعی دست نیافتهاند بایستی به غذای آنان سنگریزه اضافه گردد. سنگریزهها بایستی نصف اندازه ناخن انگشت پرنده باشند.

برای جوجههای تازه متولد شده این اندازه در حد یک دانه برنج است.

بعضی از پرورشدهندگان، سنگریزه یا ماسه زبر و خشن را بهطور آزاد در اختیار جوجهها قرار میدهند (شن و ماسه باید کاملاً خشک باشد) و بعضی دیگر بهدلیل ترس از انباشتگی معده یا روده حیوان قویاً این روش را رد مینمایند. آنها اضافه نمودن این مواد را به جیره ترجیح میدهند. 2 تا 3 سنگریزه کوچک برای هر جوجه در روز کافی بهنظر میرسد.

البته برخی منابع نیز سنگریزه را فقط بعد از سه هفتگی پیشنهاد میکنند. توجه داشته باشید که سنگهای صنعتی بهدلیل امکان بروز یبوست نبایستی مورد استفاده قرار گیرند.