نیاز به بستر مناسب برای بوقلمون بیش از سایر طیور اهمیت دارد. چراکه وزن زیاد این پرنده، بویژه در نژادهای اصلاح شده سنگین وزن باعث فشار بسیار زیادی به پای حیوان میشود و با توجه به نسبت چثه به مساحت در تماس با زمین پای پرنده، لزوم وجود یک بستر نرم و مناسب را نمایان میکند.
بسترهای متفاوتی برای پرورش طیور پیشنهاد میشود و بالطبع در نقاط مختلف با شرایط هوایی و نیز مواد در دسترس گوناگون بسترهای مختلفی مورد استفاده قرار میگیرد.

از جمله میتوان به پوشال، کلش، خاک اره، رولهای مقوایی، کاغذ (روزنامه)، ماسه و ... اشاره کرد.
هرکدام از این بسترها مزایا و معایب خاص خود را دارند.
مثلاً استفاده از ماسه: به درستی نمیتوان آنرا ضدعفونی کرد و رطوبت را بخوبی جذب نمیکند. یا خاک اره که بدلیل کوچک بودن و مصرف توسط پرنده (اشتباهاً بجای دان) ممکن است مشکلاتی بوجود آورد.

یا استفاده از کاغذ یا مقوا که بدلیل ضخامت کم همیشه سرد و سفت است و جاذب الرطوبه خوبی هم نیست(اما ارزان است!).
به جهت حساسیت بوقلمون و نیز بیماریهای شایع اندام حرکتی این پرنده، پیشنهاد میشود تا از پوشال نراد به ضخامت حداقل7 سانتیمتر استفاده گردد.

این بستر ضمن ایجاد نرمی و جذب مناسب رطوبت، به خوبی قابلیت هم خوردن (چهارشاخ خوردن) را داراست و بدلیل اندازه آن بوقلمون نمیتواند آنرا بخورد.
در صورت استفاده از پوشال چوبهای جنگلی و کم کیفیت، بویژه در نواحی مرطوب احتمال قارچ زدگی و متعاقباً مسمومیت گله وجود خواهد داشت.